tłumaczenia ustne z bułgarskiego Do zapisu bułgarszczyzny stosuje się zmodyfikowaną
W XIX wieku większość tureckich wyrazów w języku bułgarskim została zastąpiona rosyjskimi, wśród których były też wyrazy polskiego pochodzenia.
Współczesny bułgarski język literacki zaczął formować się od połowy XVIII wieku, zaś główny okres sporów o kształt języka przypada na wiek XIX. Do zapisu bułgarszczyzny stosuje się zmodyfikowaną cyrylicę.
Niektórzy językoznawcy uważają język macedoński za dialekt bułgarszczyzny. Poza granicami Bułgarii teoria ta nie jest rozpowszechniona. Ze względu na historyczną sytuację Macedonii i jej etniczną charakterystykę kwestia bułgarskich korzeni języka macedońskiego jest obecnie przedmiotem zagorzałej dyskusji.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
edytuj kod i kilka faktów z Wikipedii
Tłumaczenie ustne ? czynność, która ułatwia komunikację języka mówionego lub migowego (symultanicznie bądź konsekutywnie) pomiędzy dwoma lub więcej rozmówcami, którzy nie mówią (bądź nie komunikują się) tym samym językiem.
Przy tłumaczeniu ustnym ważne jest przekazanie treści w formie zrozumiałej dla odbiorcy i nie jest ważne dobieranie formalnie najbardziej precyzyjnego odpowiednika tłumaczonego zdania. Tym bardziej mylące może być tłumaczenie dosłowne; np. hiszpański zwrot ?Está de viaje", który przetłumaczony dosłownie w języku polskim brzmiałby ?Jest podróżą", w zależności od kontekstu oznacza: ?On/ona/pan/pani jest w podróży," lub ?On /ona/pan/pani jest poza miastem."
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Może to być irytujące gdy podczas
Podczas dużych konferencji lub spotkań może się zdarzyć, że tłumacze nie reprezentują wszystkich wymaganych kombinacji językowych, co ma miejsce wtedy, gdy na przykład trzeba przetłumaczyć wystąpienie Norwega, a tłumacz polski zna język angielski, lecz nie norweski. Wówczas stosuje się tzw. relay, czyli tłumaczenie pośrednie poprzez inny język obcy. Tzw. pivot, czyli tłumacz z kabiny angielskiej znający język norweski lub tłumacz norweski mający prawo do tzw. retouru (prawo do tłumaczenia z języka ojczystego A na aktywny język obcy B), przekłada komunikat na język angielski. Polski tłumacz dokonuje wówczas tłumaczenia symultanicznego, uznając przekład kolegi za komunikat wyjściowy. Technika ta jest stosowana z dwóch powodów: po pierwsze umożliwia przeprowadzenie konferencji przy ograniczonej liczbie kombinacji językowych a po drugie pozwala zaoszczędzić środki finansowe potrzebne na dodatkowego tłumacza. Wady tej techniki to większe niż zwykle ryzyko popełnienia pomyłki oraz odczuwalna różnica czasowa między wystąpieniem mówcy a momentem, w którym tłumaczenie usłyszy odbiorca. Może to być irytujące, gdy podczas wystąpienia mówca coś prezentuje lub pokazuje. Wiąże się z tym także pewien efekt komiczny, kiedy część sali bije brawo, ponieważ właśnie usłyszała koniec wystąpienia a druga część robi to z kilkunastosekundowym opóźnieniem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne